MOTORTRIPJE: JACK’S PLACE (Simpelveld NL)  27 en 28 april.

16.00u: Gepakt en gezakt staan Bart en ik klaar om onze stipte 3 vrienden en reisgenoten voor dit tripje van MC Alle Richtingen te ontvangen, maar in hun “op tijd komen” hebben we ons toch ferm vergist!
Opeens, telefoon! Het was den Dries om te vertellen dat zijne motor niet werkte, zoals een nieuw brommertje zou moeten werken, maar binnen 20 minuten was hij er wel (achteraf bekeken weten we dat we niet meer zo dom moeten zijn om daar in te trappen, ofwel volgt den Dries een andere tijdrekening)
Nadat die “20” minuten verstreken waren kwam de Carl eraan, maar van den Dries en Annick was er nog steeds geen spoor. Na een tekker tasje koffie en een babbeltje, hoorden we dan toch ineens een brommertje pruttelend naderen. Ik voelde dat we toch nog in de nabije toekomst konden gaan vertrekken.
Rond 17.00u hebben we de brommers kunnen starten (sommigen al wat vlotter en minder vermoeiend als de anderen). Door dit lange wachten, had de zon het ook op haar zenuwen gekregen, en wat kregen we in de plaats? Een miezerig regentje!  Maar na regen komt zonneschijn en die zon die komt zeker wel terug (om te lachen) als je Bart zijn regenpak al zuchtend en mopperend hoort aan trekken. En nog een pluspunt van Bart in zijn regenpak: Je krijgt van de hele rit geen druppel regen meer!

Onze 1° deugddoende stop vond plaats na 4 (!!!!) kilometer (nog +/- 100 km te gaan, dus dat zag er goed uit), om te tanken en de eerste en enige nuchtere foto’s te nemen.

Gesloten !?

Onderweg naar Simpelveld, waar we in 1 vlotte beweging zonder verkeerd te rijden naartoe fietsten hebben we kunnen genieten van vele mooie Antwerpse, Belgisch Limburgse en Nederlands Limburgse natuurstukjes en prachtige inheemse diersoorten… Adembenemend.
Na een lange (op het einde ijzig koude) rit kwamen we eindelijk aan in Simpelveld. Nu alleen nog de camping vinden (hiervoor vertrouwden we volledig op onze leider Bart) en dan zaten we op rozen…
Na enige tijdzagen we ‘Jack’s Place’ op een wit, enigszins verlaten geveltje geschilderd staan. Ik voelde de zucht van opluchting een extra windstootje in de rug geven. Bijna tijd voor warmte, pintjes, leuke babbeltjes,… Maar wat was dat?!? Een ware nachtmerrie! Jack’s place was dicht!!! Ik hoorde een wolfachtig gegrom vanop de moto’s achter ons. Jaja, Bart ging eraan. Ons zover voor niets laten rijden, dat kon niet ongestraft blijven. (tip: voor je ergens naar vertrekt, bel eerst om te zien of het wel de moeite is dat je vertrekt.)

Toch ni 

Alhoewel ni echt noodzakelijk, ook het café is open ...

Annick en ik besloten dan toch om in de buurt een beetje rond te gaan kijken in de hoop een vriendelijke Nederlander tegen te komen die ons zou kunnen helpen wat ook gebeurde (naast elke man staat een slimme vrouw die hem altijd helpt om zijn eigenwaarde te behouden). Teruggekomen aan de gesloten camping geschiedde ineens een wonder! Piepend ging er een deurtje open en daar kwam een olijke, stoere Nederlander aan die de camping-man opbelde en de camping deed opengaan en daarboven ook het cafeetje deed opengaan! Een echte  ‘ miracle-man’. Je voelde direct hoe die grimmige sfeer verdween. Zalig, we waren gered. Langst de éne kant was het wel spijtig dat de camping open ging, want nu weten we nog steeds niets waarmee we Bart voor de rest van zijn leven kunnen treiteren, maar we hebben geduld.

Hiel efkes binnen, ...

... mor direkt terug buiten!

Jack’s Place bleek een heel donkere, gezellige kroeg te zijn met “hiejel klajen pintjches” volgens de Carl. Voor de rest van de avond was het heel leuk, als je graag wil weten wat er verder gebeurde, had je er zelf maar moeten bij zijn. En ‘t was zoooo plezant!!!

Enkele hoogtepunten die I toch nog wil meedelen:

-Carl heeft een nieuwe tent met handleiding en een zelfopblazende matras die weigert om zichzelf op te blazen.
-Dries en Annick zijn een goed team
-Bart kan heel goed alleen een tent opzetten
-Carl is 47 geworden om middernacht
-Nederlanders zijn gezellige en gedienstige mensen
-Carl had zichzelf een beetje overschat met zijn “kleine pintje” en ondanks zijn lengte had hij op het einde van de avond toch als enige “een klein deeltje in zijn teelballen”. (als dit laatste zinnetje 12 keer per 10 minuten zelf zegt, kan je het volgens mij ook wel beginnen te geloven)
-Nederland= slecht weer in de nacht. Gevolg: natte schoenen.
-‘s Morgens was Carl een levend lijk
-De café-baas kan zalige ontbijtjes maken
-MC Alle Richtingen zijn mietjes want ze krijgen hun zuipkaarten niet op ! ! ! ! !  

Beetje sporten ...

Hiel muug...

De terugreis is voor iedereen voorspoedig verlopen. Dries en Annick hadden wel geluk met wat wind in de rug, want tijdens het rijden had Dries zijn brommertje geen zin meer en die gaf het eventjes op.

Achteraf bezien een fijn weekendje en voor herhaling vatbaar!
Uw repoter ter plaatse,
Tine Corneillie.

VOLGENDE AFSPRAAK: MC ORGASMUS (NL) 4 EN 5 MEI